Kombucha i Noni to napoje, w których doświadczamy idealnego połączenia walorów smakowych i odżywczych. Smakują o każdej porze roku. Latem dadzą przyjemne orzeźwienie, zimą docenimy ich kwaskowość i odżywczość.
Czas na Five o’clock
Kombuchę już spożywano około 1600 r. p.n.e. w Chinach, a w czasie panowania chińskiej dynastii Kofun (250r -538r. n.e.) dotarła do Japonii. Dzięki istnieniu Jedwabnego Szlaku dotarła przez Rosję do Europy. W Rosji spożywana była, jako čajnyj grib”, czyli “grzyb herbaciany”, remedium na różne dolegliwości.
Napój uzyskuje się poprzez dodanie do posłodzonej herbaty grzybka, wywołującego fermentację. W czasie procesu fermentacji zaczyna wydzielać się gaz –kombucha jest musująca.
Kolor kombuchy zależy od rodzaju użytej do sporządzenia napoju herbaty – z zielonej otrzymamy jasno słomkowy napój, a z czarnej ciemnobrązowy.
Napój ma słodko-kwaśny smak, podobny do jabłkowego cydru. Jest tonizujący i odświeżający, dobrze smakuje schłodzony. Smak możemy wzbogacić dodatkami, np. świeżymi listkami mięty lub cynamonem.
Kombucha wzbudziła wiele kontrowersji, miłośnicy kombuchy uważają ją za cudowny lek, a z drugiej strony dochodzą głosy o złych skutkach nadmiernego jej spożycia. Najlepiej przyjąć, że jest to smaczny napój, który dzięki fermentacji zawiera pożyteczne dla naszych organizmów kultury bakterii, wspomagające mikrobom jelitowy.
Kombucha zawiera również liczne kwasy organiczne, m.in. octowy i mlekowy, witaminę B i C oraz bogactwo składników mineralnych, dzięki czemu pozytywnie wpływa na odporność organizmu.
Noni (morwa indyjska) – „aspiryna starożytności”
Napój ze sfermentowanych owoców noni to na pewno skuteczny suport dla osób, które pracują nad wzmocnieniem odporności organizmu.
Roślina ta pochodzi z południowo-wschodniej Azji, skąd przez Polinezję dotarła wraz z pierwszymi osadnikami na Hawaje. Naturalnie występuje na nizinnych obszarach w pobliżu wybrzeży lub jako niski gatunek w podszyciu lasów wysp Pacyfiku.
Owoce morwy indyjskiej są używane jako przyprawa, środek leczniczy – szczególnie na Hawajach, oraz naturalny barwnik – barwi na purpurowo.
Hawajczycy pierwotnie stosowali morwę miejscowo a nie doustnie. Okładami z morwy indyjskiej leczono na przykład infekcje wywołane pałeczkami gronkowca.
Sok z poddanych fermentacji owoców morwy indyjskiej podobnie jak pokrzywa ma właściwości oczyszczające krew, pomaga w odbudowaniu flory bakteryjnej jelit i działa wspierająco na system immunologiczny. Mówi się o nim, że jest „aspiryną starożytności”.
Morwę indyjską możemy uprawiać w umiarkowanym klimacie –krzew toleruje zmienność temperatury, i nie wymaga zasobnych w składniki mineralne gleb, rośnie zarówno na kwaśnych, jak i na zasadowych glebach.
Owoce noni są twarde, ale poddane fermentacji, szybko poddają się temu procesowi – stają się wtedy miękkie i ociekające sokiem.
Zalety wszystkich kiszonek:
Oczyszczają – jelita ze zbędnych produktów przemiany materii i z toksyn.
Odżywiają, – zawierają bogactwo witamin, minerałów i dobrych bakterii, które wspierają metabolizm. Należą do grupy produktów SuperFoods.
Wzmacniają odporność – szczególnie po okresie zimowego wyczerpania, a także osoby po terapiach antybiotykowych.
Smakują – kiszonki obecne są w wielu kuchniach narodowych na całym świecie.
Uzupełniają – niedobory w niewłaściwie zbilansowanych dietach, diety oczyszczające oraz dietę w schorzeniach nowotworowych.
