Jak nie kochać włoskiej kuchni? Jest to niewykonalne, wiele włoskich dań darzymy wyjątkową sympatią, a szczególnie to jedno – Cacio e pepe, czyli po prostu makaron z pieprzem i z serem. Pyszne i jednocześnie banalnie proste do wykonania. Tylko uwielbiać.
Wieczór po włosku
Chwilowo nie możemy podróżować fizycznie, ale to nie przeszkadza, aby nie wybrać się z duchową podróżą kulinarną do miejsc, które są bliskie naszym zmysłom smaku i nastroić nasz umysł na słoneczny wypoczynek we Włoszech.
Spędźmy wieczorny czas zgodnie z rzymską tradycją, delektując się Cacio e pepe, jak prawdziwy Południowiec, dla którego cena , czyli kolacja jest najważniejszym posiłkiem dnia. Pstryk i już jesteśmy na włoskiej wycieczce.
W czasach starożytnych, kolacja rozpoczynała się już późnym popołudniem i przeciągnąć się mogła na całą noc. Po obfitych przystawkach (gustationes) podawano liczne dania (ferculae), podlane multum, zalewą z wina i miodu. I nie mogło zabraknąć Garum, specjalnego sosu, który podlegał około miesięcznej fermentacji.
Ale nam wystarczy tylko kilka składników:
- makaron bucatini (może być spaghetti, a najlepiej wykonany własnoręcznie makaron)
- 3 łyżki masła
- 2 płaskie łyżeczki świeżo zmielonego pieprzu
- 3/4 filiżanki Grana Padano startego na małych oczkach
- 1/2 filiżanki Pecorino startego na małych oczkach
- Sery Grana Padano i Pecorino można zastąpić Parmezanem (Parmigiano-Reggiano). Sos, który powstanie przez roztopienie tych dwóch rodzajów sera będzie mieć wyrazisty smak i kremową konsystencję.
- Łyżeczka soku z cytryny
Makaron gotujemy tak, aby pozostał al dente. Zachowujemy pół szklanki wody z gotowania makaronu (nie zapomnijcie posolić wody) i odcedzamy makaron.
W małym rondelku roztapiamy masło (2 łyżki ), a kiedy się zarumieni dodajemy wymłócony w moździerzu pieprz, a następnie pół filiżanki wody z gotowania makaronu. Wrzucamy ugotowany wcześniej makaron , potem resztę masła, zmniejszamy ogień i na koniec mistrz konsystencji – ser Grana Padano, i dalej mieszamy. Ser roztopi się błyskawicznie, więc musimy być czujni, kończymy podgrzewać i dzieło wieńczy drugi ser Pecorino.
Wszystko dzieje się szybko, więc starczy jeszcze nam czasu na odkorkowanie dobrego, włoskiego wina, i zamykamy się w 30 minutach z tłuczeniem pieprzu włącznie.
Chyba, że chcemy zaszaleć i zrobić makaron własnej produkcji:
Składniki na makaron domowej produkcji:
- 375g białej mąki chlebowej
- 180 ml wody
- Łyżka oliwy z oliwek
- Szczypta drobnej soli morskiej
- Dodajemy mąkę do miski i robimy dołek na środku. Mieszamy razem: wodę, oliwę z oliwek i sól i wlewamy do uformowanego w mące dołka. Dodajemy mąkę do mieszanki,i ugniatamy aż ciasto zacznie nabierać kształtu. Po uformowaniu przenosimy ciasto na czysty blat i nadal ugniatamy, aż stanie się gładkie. Za pomocą wałka do ciasta formujemy prostokąt o grubości około 2 cm, owijamy go folią spożywczą i pozostawiamy w chłodnym miejscu na co najmniej 30 minut.
Schłodzone ciasto kroimy na paski o wadze 15 g (ważymy jeden, aby sprawdzić, a następnie używamy go jako wzorcowego) i przykrywamy wilgotnym ręcznikiem.
Na suchej, czystej powierzchni roboczej – stali nierdzewnej lub dużej drewnianej desce do krojenia (powierzchnia nie może być idealnie gładka, bo musi być odrobina tarcia) toczymy pasek obiema dłońmi, wywierając równomierny nacisk i wypychając na zewnątrz, aż uzyskamy formę makaronu o grubości tej samej co na przykład długopis.
Powtarzamy czynność, aż całe ciasto zostanie zużyte. Gotujemy od razu lub przechowujemy na tacy obficie posypanej mąką, która będzie je zabezpieczać przed sklejaniem się. Przykrywamy folią spożywczą i przechowujemy w lodówce nie dłużej niż 24 godziny.
